پویش ساخت ایران ,

قریب به 6 سال از پویش ساخت ایران که پویشی به جهت پاسداشت کالا و تولیدکننده ایرانی بود می‌گذرد برجام نوشته شد امریکا از برجام خارج شد این روزها مجددا نام برجام ورد زبان سیاستمداران و سکانداران اقتصادی جامعه شده است اما آنچه در این مدت عاید اقتصاد ملی شد یک بازار پرنوسان به لحاظ کالایی،کاهش ارزش پول ملی و سختی معیشت برای آحاد مردم بود. براستی چرا اینگونه شد!؟

آنچه مسلم است پویش ساخت ایران نیازمند همراهی همه اقشار جامعه، دولت و ملت، احزاب سیاسی و حتی گروه های دانشجویی است پویشی که باید مطالبه عمواست تا دست اندرکاران به سراغ آن چیزی بروند که خواست و مطالبه واقعی مردم و خیر و صلاح کشور در آن است.

در این متن به در قالب برش هایی به ضعف این پویش و چگونگی ایجاد همبستگی ملی برای رسیدن به وفاق ملی برای یک پویش واقعی می‌پردازیم.

برش اول: سال 1394 - فروشگاه اینترنتی پاویش (تهران)

در اوج تبلیغات تلویزیونی یک برند لوازم خانگی معروف در خندوانه با نام الف مشغول فروش محصولات تامینی لوازم خانگی از بازار تهران یعنی امین حضور به خریداران سراسر کشور بودم. در یکی از همین روزها که همچنان تبلیغات عجیب و غریب این برند لوازم خانگی داخلی داشت خندوانه را می‌ترکاند و کلی به به و چه چه رامبد جوان در طی برنامه را برای تبلیغ این برند داشت یک لباسشویی از همین برند به مشتری در تهران فروختم. لباسشویی را از نمایندگی همین برند که تامین کننده ام در امین حضور تهران بود خریداری کردم و با سودی بسیار ناچیز (سیاست شرکت بود) به مشتری در تهران فروختم مشتری خانمی بود که برای مادرش لباسشویی را خریداری کرده بود پس آدرس منزل مادر را برای نصب لباسشویی داد و قرار شد نصاب برای نصب برود... معمولا منظور از نصب اقلام درشت خانگی تحویل کالا به شکل صحیح و سالم از سرویس کار همان تولید کننده به مشتری است... اما این بار سرویس کار به هر دلیلی موفق نشده بود ه نصب و راه اندازی لباسشویی برند الف خندوانه ای؛ ایشان موظف بود که موضوع را به شرکت یا کارخانه اطلاع دهد و لباسشویی را عودت دهد و جایگزینش را بیاورد اما ...

اما علیرغم همه تبلیغات جورواجوری که حتی همین الان سال 1399 روی در و دیوار و بنرهای سطح شهر تهران این برند خانگی انجام می‌دهد. نصاب رفت نصاب دیگری را اورد لباسشویی معیوب را به هر شکل ممکنی بود راه اندازی کرد و در غیاب امین این خرید ( یعنی دخر همان خانم) یک امضاء به معنی تحویل صحیح و سالم و بی عیب و ایراد لباسشویی از مشتری گرفت!!؟

فناوری کسب و کار را تغییر داده است و یک کاسب سنتی و جوان را راه اندازی فروشگاه اینترنتی ترغیب کرده است آقای غ جوان با انگیزه و پرتوانی که پاویش را به تاسی از پدر فروشگاه های اینترنتی یعنی دیجی کالا راه اندازی کرده بود مصرانه به دنبال راهی به بازار بود و مشتری مداری حرف اول این ورود بود.پس به فراخور این دستور العمل مدیریتی ارتباط مان با مشتری پس از فروش هم حفظ می‌شد البته یک خصیصه شخصی خودم نیز باعث پیگیری برای رفع مشکلات مشتریان بود وقتی در همان گام های اولیه مشتری یا همان دخترخانم با من تماس گرفت و مسئله را در میان گذاشت در ابتدا سعی کردم به ایشان آرامش خاطر بدهم که اولا کالا از مبادی رسمی و معتبر تهیه شده به اصطلاح مرجوعی و دست دوم و ویترینی نیست ثانیا وقتی نصب دارد یعنی باید مرجوع شود یا مشکل کاملا رفع گردد ضمن اینکه به ایشان یادآوری کردم به هیچ وجه به نصاب امضاء ندهد و در پایان هم گفتم من هم با بخش ارتباط با مشتری تماس می‌گیرم و به عنوان فروشنده و بخشی از شبکه فروش که رایگان و مفت و مجانی برای این برند ایرانی تبلیغ می‌کنیم درخواست رفع مشکل می‌کنم.

ولی در عین ناباوری یکی و نیم ساعت بعد کمی کمتر یا بیشتر مشتری زنگ زد و ماجرای نصب زورکی و گرفتن امضا به شکل متقلبانه از مادرش را برایم تعریف کرد!؟ باورم نمی‌شد اما واقعیت داشت. دست آخر هم ایشان به دفتر محل کارمان آمد تا مستندات خرید ما را بررسی کند ما هم که صادقانه کار کرده بودیم به ایشان نشان دادیم با کمال ناراحتی می‌گفت می‌روم در شبکه های اجتماعی رسوایشان می‌کنم!؟

شما خودتان را بگذارید جای آن مادر و دختری که به نوعی امین مادرش شده بود. الان چه حالی دارید!؟

اینکه مراجع حمایت از مصرف کننده یا متولیان امر آن موقع کجا بودند نمی‌دانم!؟ البته این موضوع را هنوز هم نمی‌دانم؟ چون این موضوع به شکل های مختلف تا به امروز در فروشگاه های اینترنتی مختلفی برایم تکرار شده و به یک رویه عادی بدل شده است.

برش دوم: نیمه دوم سال 1399 – فروشگاه اینترنتی شومیا (تهران)

فروش و فروشگاه اینترنتی با تولید محتوا در فضای وب گره خورده است برای اینکه سهمی از بازار به دست بیاوری بایستی در نزدیک ترین مکان ممکن به محل جستجوی مشتریان باشی جایی در صفحه اول گوگل در جایگاه های بالا. اگرچه فروش تلگرامی و اینستاگرامی نیز به محتوا احتیاج دارد اما استاندارد محتوای یک فروشگاه اینترنتی با آنها متفاوت است در این مورد اخیر هرچه دقیق تر و مستندتر صحبت کنی میتوانی رقبا از پیش رو برداری. در فضای به گستردگی وب رقابت بیداد می‌کند و ممکن است مدتی مشتریان را با برخی محتواها جذب کنی اما ماندگاری مشتریان و میزان اثرگذاری مطالبی که منتشر میکنی از ایجاد حس اعتماد گرفته تا بازگشت مشتری به فروشگاه شما را سبب می‌شود.

مخلص کلام آنکه اصل تولید محتوا را با معرفی و تمرکز بر معرفی محصول انباری فروشگاه شومیا آغاز نمودم و از آن برند سشوار و لوازم شخصی برقی کالایی وارداتی منابع اطلاعاتی پیدا کردم و دو سه مطلب برای معرفی اش نوشتم. برند میم فروشش به میزان شناخته شدنش هست و البته به نسبت رقبایش کمتر می‌فروشد اما محتوایی که ما (فروشگاه های اینترنتی) برای کالاها و برندها از خبر و مقاله گرفته تا نقد و بررسی محصول و بنر محصولاتشان تولید و منتشر می‌کنیم نوعی تبلیغات رایگان برای آن برند است که منجر می‌شود ضریب نفوذ کالا در جامعه بالا رود حتی قیمتی که گاها روزانه برای کالاهایش در سایتمان درج می‌کنیم به فروش و ظرفیت سازی فروش کالاهایشان کمک می‌کند.

سشوارهای میم که در فروشگاه کمتر فروش می‌رفت با بارگذاری مناسبی از محتوا و قیمتگذاری درست به خوبی در اینترنت به فروش رفت تا اینکه دو-سه مشتری از بابت برخی کالاها و سشوارهایشان در همان یکی دو هفته اول تعهد الزامی فروشگاه ها با شومیا تماس گرفتند آنها اولا از برخورد اپراتور تلفنی برند شکایت داشتند و ثانیا نسبت به تعهد نمایشی که این برند برای تحویل کالای عودتی می‌داد و سپس از نحوه گارانتی مسائلی را با ما در میان می‌گذاشتند. از بد ماجرا هر دو مورد اخیر کالاها را برای هدیه گرفته بودند و خراب از آب در آمدن این هدیهها برایشان خیلی گران تمام می‌شد هم پول قابل توجهی برای هدیه ها داده بودند و هم از اطرافیان گوشه و کنایه شنیده بودند...طبق رویه معمول ما هم از طریق شرکت مذکور پیگیر شدیم اما باور کنید ما هم نتیجه ای عایدمان نشد!؟

تنها کاری که میشد بکنم این بود که تبلیغ رایگان معرفی آن برند را از صفحه اول شومیا بردارم و با نگارش این مقاله یک موضوع را به هموطنانم یادآور شوم:

«فناوری اطلاعات فضا را شدیدا رقابتی کرده است. شاید فضای مجازی تا به امروز بیشتر آسیب هایش متوجه ما بوده است اما دیر یا زود رقابت سالم مبتنی بر محتوا؛ جای خود را در این فضا پیدا می‌کند و آن وقت است که حمایت واقعی از مصرف کننده یا تولید کننده ایرانی اتفاق می‌افتد به صرف تبلیغ در خندوانه و یا به ضرب و زور پول های ده های میلیاردی بنرهای سطح شهر یا حتی تلویزیونی دیگر کالایی به فروش نمی‌رود و حتی اگر فروش برود همین کالاها و برندهای بی کیفیت خواه ایرانی خواه خارجی مجبور به پاسخگویی یا حتی عقب نشینی از موضع تولیدشان یا رویکردشان نسبت به مصرف کننده می‌شوند.
آن زمان است که زمان جدا شدن سازمان حمایت از وزارت خانه دولتی فراهم می‌آید یقینا خودروسازی و صنایع دیگرمان در ریل واقعی خودش قرار می‌گیرد و حتی قدرتی به عظمت یک دولت مجبور به تغییر حرکت منطبق بر مطالبات عمومی برای بهبود وضع اقتصادی کشورمان ایران می‌گردد.»